Spotkanie DKK - "Ewolucja według Calpurnii Tate" Jacqueline Kelly

Tematem rozmowy w czasie kwietniowego spotkania Dyskusyjnego Klubu Książki dla Dzieci „Ksiażkołaki” była powieść Jacqueline Kelly zatytułowana „Ewolucja według Calpurnii Tate”.

 http://www.empik.com/ewolucja-wedlug-calpurnii-tate-kelly-jacqueline,p1129878240,ksiazka-p?gclid=CjwKCAjwlIvXBRBjEiwATWAQIjOCf3ZPTKH88du-PUOulshb_Yxqb4OtAQDW9xkH39jzpHh0hbZL-hoCNYIQAvD_BwE&gclsrc=aw.ds

Jacqueline Kelly to pochodząca z Nowej Zelandii pisarka książek dla młodzieży.  W dzieciństwie wraz z rodziną przeniosła się do Kanady, a następnie do Teksasu, posiada wykształcenie medyczne i prawnicze, praktykę medyczną kontynuuje do dnia dzisiejszego.

W 2009 roku ukazała się debiutancka powieść autorki pt.: „Ewolucja według Calpurnii Tate”, książka opowiadająca historię 11-letniej dziewczynki, która jest przyuczana do roli młodej gospodyni domowej i dobrej żony. Jednakże Calpurnii nie interesuje stateczne życie młodej damy, pragnie się uczyć i odkrywać tajemnice przyrody i otaczającego ją świata. Towarzyszem wypraw i eksperymentów staje się dziadek dziewczyny, który również kocha naturę.

Calpurnia to jedyna córka spośród siedmiorga dzieci państwa Tate, rodzina żyje w Teksasie, akcja powieści rozgrywa się w 1899 roku. Fabuła opowiada o codziennym życiu, uprawie bawełny, pojawieniu się różnych nowinek technicznych (m. in. telefonu, coca-coli). Młoda obserwatorka przyrody czuje, że nie spełnia oczekiwań matki, która chciałaby aby córka świeciła przykładem, interesowała się modą, kuchnią, robótkami ręcznymi oraz innymi zajęciami, którymi pochłonięte są jej koleżanki. Autorka opisuje wiele przykładów tego, jak wyglądało życie kobiet  pod koniec XIX wieku.

Calli Vee (tak nazywają ją bracia) kocha również książki:  

„[…] Kiedyś przyjdzie taki dzień, że będę miała wszystkie książki świata – całe półki pełne książek. Zamieszkam na wieży z książek. Cały dzień będę tylko czytać i jeść brzoskwinie. A jeżeli w okolicy pojawi się piękny książę w lśniącej zbroi na białym rumaku i zacznie mnie błagać, żebym spuściła włosy, to będę go ostrzeliwać pestkami brzoskwiń, dopóki nie ucieknie.” 

Pewnego dnia, podczas jednej z licznych wędrówek po okolicy, Callie wraz z dziadkiem napotyka nieznany dotąd gatunek rośliny, tak zaczyna się jej przygoda ze światem nauki i laboratoryjnych badań.

Powieść Jacqueline Kelly pokazuje tło historyczne Teksasu, rozwój technologii, jednoczesne przywiązanie do tradycji, obyczajowe konwenanse istniejące w tamtym czasie. Autorka każdy z rozdziałów rozpoczyna cytatem z Karola Darwina, młody czytelnik może zapoznać się z teorią ewolucji, jest to książka ambitna, pełna zabawnych dialogów, w ciekawy sposób opisująca tajniki świata przyrody. 

„Ewolucja według Calpurnii Tate” otrzymała wysoką ocenę Klubowiczów, którzy zgodnie stwierdzili, że chętnie polecą książkę swoim kolegom.

Spotkanie DKK- "Serafina i czarny płaszcz" Robert Beatty

Świat jest pełen tajemnic, zarówno ciemnych, jak i jasnych. O powieści  z akcentami gotyku i horroru Roberta Beatty „Serafina i czarny płaszcz” w Dyskusyjnym Klubie Książki dla dzieci „Książkołaki” w Oddziale dla Dzieci i Młodzieży  

„Nasz charakter definiują nie bitwy, które wygrywamy lub przegrywamy, ale te, w których ośmielamy się walczyć” (s.146)

Podczas wiosennego spotkania Dyskusyjnego Klubu Książki rozmawialiśmy o niezwykłej powieści, która osiągnęła ogromny sukces w Stanach Zjednoczonych. Utrzymywała się ponad 50 tygodni na liście bestsellerów „New York Timesa”. „Serafina i czarny płaszcz” to pierwsza część cyklu przygód dwunastoletniej dziewczynki, zamieszkującej piwnice ogromnej posiadłości Biltmore. Postać Serafiny stworzył Robert Beatty, który zanim zdecydował się zostać pisarzem pracował w branży technologicznej. Autor mieszka w Asheville, w Północnej Karolinie, z żoną i trzema córkami. Akcję swojej debiutanckiej powieści o odważnej Głównej Łowczyni Szczurów umieścił właśnie w Karolinie Północnej, na początku XX wieku. Kim jest tytułowa bohaterka i kto kryje się pod czarnym płaszczem?

 Źródło: http://mamania.pl/product-pol-194-Serafina-i-czarny-plaszcz.html

Domem Serafiny są piwnice ogromnej posiadłości Biltmore, gdzie mieszka wraz z ojcem, zajmującym się naprawianiem różnych mechanizmów: wind, dźwigów kuchennych i wszelkich urządzeń. Nikt z mieszkańców dworu nie wie o istnieniu dziewczynki. Ukrywana przez ojca, nie może wychodzić poza posiadłość, nie wolno jej rozmawiać z ludźmi, dlatego całe noce spędza na tropieniu szczurów, zwiedzaniu posiadłości i podsłuchiwaniu rozmów mieszkańców. Kiedy po raz kolejny wymyka się na nocne polowanie, jest świadkiem porwania małej dziewczynki przez tajemniczego człowieka ubranego w czarny płaszcz. Mężczyzna próbuje również porwać Serafinę, ale dwunastolatka okazuje się sprytniejsza i ucieka. Próbuje zrelacjonować ojcu swoją przygodę, ale rodzic nie chce jej uwierzyć i przestrzega ją przed próbami ingerowania w życie mieszkańców Biltmore. Boi się, że jego córka zostanie zdemaskowana i odrzucona ze względu na swój wygląd, inność. Serafina stawia sobie za cel odszukać mężczyznę w czarnym płaszczu, który porywa kolejne dzieci. Dziewczynka, mimo zakazów ojca, szybko zaprzyjaźnia się z Braedenem, bratankiem właściciela dworu. Chłopiec, podobnie jak Serafina, ma problem ze znalezieniem bratniej duszy, woli towarzystwo zwierząt niż ludzi. Kiedy okazuje się, że człowiek w czarnym płaszczu będzie chciał porwać Braedena, Serafina zrobi wszystko, aby uratować przyjaciela i rozwiązać tajemnicę znikających dzieci. Podążając tropem porywacza odkryje, kim naprawdę jest i dlaczego różni się od innych ludzi…

   Robert Beatty pokusił się umiejscowić swoją debiutancką powieść w realnym miejscu, w przestrzeni ogromnego i niezwykłego zamku, mieszczącego się w Karolinie Północnej. Mroczne zakamarki, labirynty pokoi, atmosfera napięcia i tajemnicy, nawet szczegółowo opisane zapachy wywołujące dreszcz emocji - nawiązują klimatycznie do powieści gotyckich. Oprócz gotyckich akcentów, „Serafina i czarny płaszcz” bogata jest w elementy horroru, dlatego nie wszystkim klubowiczom przypadła do gustu. Nagłe zwroty akcji, pościgi, atmosfera zagęszczającego się mroku, bohaterowie skrywający wiele sekretów z przeszłości, baśniowe stwory, intrygi – to wszystko składa się na lekturę, która zachwyci czytelników o mocnych nerwach. „Serafina i czarny płaszcz” to książka, która porusza niezwykle wiele tematów dotyczących przyjaźni, inności, poszukiwaniu ideału za wszelką cenę, odkrywaniu tożsamości. Główna bohaterka próbuje zrozumieć swoją inność i wrogie nastawnie innych wobec niej, odkrywa, czym jest zło i dobro, i jakie konsekwencje stoją za wybraniem konkretnej drogi. Wraz z rozwiązywaniem tajemnicy czarnego płaszcza, który okazał się demonicznym przedmiotem, dziewczynka próbuje znaleźć własne miejsce w rzeczywistości ludzi, których dopiero poznaje. Nie wszystko jest tak proste i oczywiste jak próbował pokazywać jej ojciec.

„Uznała za ciekawe to, że każdy ma jakiś szczególny talent czy umiejętność, coś, co go pociąga i w czym jest dobry, a potem latami stara się to udoskonalić. Nikt nie umie robić wszystkiego. To niemożliwe. Nie starczyłoby czasu. Wszyscy jednak coś wiedzą. I każdy jest trochę inny. Niektórzy coś robią. Inni robią coś innego. Stwierdziła, że może Bóg chciał, żeby wszyscy do siebie pasowali, jak skompletowane puzzle.” (s.136)

 Serafina to bohaterka, która przechodzi niewiarygodną przemianę osobowości. Dzięki przyjaźni, odkryciu własnej przeszłości, poznaniu siebie, swoich zalet i wad, staje się odważną osobą, gotową do poświęceń w imię zasad i wyższych wartości. Tytułowa bohaterka marzy o prawdziwej przyjaźni, jest miłośniczką książek, które uwielbia podczytywać w ogromnej bibliotece pana Vanderbilta:

„Zawsze chciała czytać więcej i czytała dalej długo po tym, jak tata już zasnął. Przez lata przeczytała setki książek, z których każda otwierała przed nią cały nowy świat. Zachwycało ją, że ten jeden pokój zawiera myśli i głosy tysięcy pisarzy, ludzi, którzy żyli w różnych krajach i w różnych czasach, ludzi, którzy opowiadali historie płynące z serca i umysłu, badali starożytne cywilizacje, gatunki roślin i bieg rzek.” (s. 192-193). 

Być może, dlatego Serafina dzięki rozwiniętej wyobraźni i logicznemu myśleniu, z łatwością demaskuje porywacza, człowieka, którego nikt nie podejrzewałby o podobne okrucieństwo i zło. Przedmiotem, który wywołał dyskusję wśród klubowiczów był zaczarowany czarny płaszcz. Każdy, kto go założył mógł posiąść nieograniczoną wiedzę i siłę, co wiązało się z pewnymi złowieszczymi skutkami. Człowiek nieustanie próbuje dążyć do ideału, marząc o byciu silniejszym i mądrzejszym od innych, aby zdobyć szacunek. Cena bycia ideałem jest wysoka i często wiąże się z zatarciem granicy pomiędzy dobrem, a złem.  

„Serafina i czarny płaszcz” Roberta Beatty okazała się być książką fascynująca, pełną tematów do dyskusji, lekko mroczną, ale wartościową ze względu na poruszaną problematykę. Klimat grozy i mroku tylko podsycał ciekawość i świetnie wkomponował się w fabułę historii o Serafinie. Architektoniczne ciekawostki dotyczące posiadłości Biltmore, przerażające cmentarzysko i tajemniczy las okazały się miejscami, które wywoływały wśród czytelników dreszcz grozy. Podsumowaniem powieści o odważnej Serafinie mógłby być cytat, który widniał na posągu anioła: „Nasz charakter definiują nie bitwy, które wygrywamy lub przegrywamy, ale te, w których ośmielamy się walczyć”. Podejmowanie trudnych wyborów, wychodzenie ze strefy komfortu, codzienne próby zmierzenia się z problemami, odwaga, otwartość na zmiany bardziej rozwijają osobowość, naszą pewność siebie niż sytuacje, które czynią nas jedynie zwycięzcami czy przegranymi. Postać Serafiny uczy każdego z nas, że ciągle trzeba próbować, nie poddawać się pomimo strachu, niepewności, słabości. To lektura dla każdego, kto szuka barwnego bohatera, mądrych i uniwersalnych spostrzeżeń oraz tajemnic, które przyśpieszą bicie czytelniczego serca. 

*Cyt.: Robert Beatty, Serafina i czarny płaszcz, tłum. Jowita Maksymowicz-Hamann, wyd. Mamania,  Warszawa 2017.